Ik ben weer begonnen met hardlopen. Dit keer niet voor mijn conditie, mijn lijn of mijn lijf, maar voor de endorfine. Iemand tipte mij dat dit zou kunnen bijdragen aan een betere balans tussen inspanning en ontspanning, en dat was de motivatie die ik nodig had. En rennen met Evy is nog leuk ook.
Maar ja, het is niet het meest aantrekkelijke jaargetijde om te beginnen met buiten lopen. Dan dus maar een hele luxe set van muts en joggingwanten (een patroon van Elizabeth Zimmermann). De wanten zijn simpel zonder duim, en met de minderingen op één plek zodat die netjes om je hand heen krult. Volgende keer zou ik de laatste vijf toeren weglaten en mazen. Maar ze zijn heerlijk om mee te hardlopen, maar dat moet ook wel met merino-bamboe-zijde garen :-)...
(dat het eruit ziet als een sok negeer ik hoor)