Driemaal moet toch scheepsrecht zijn...

Van de Jaden heb ik nooit foto's gemaakt toen hij helemaal af was. De reden ervoor is dat het patroon niet klopt wat betreft de mouwen en de schouders. Ik heb het al eens verbeterd maar het resultaat daarvan was dat de taille zo ongeveer op mijn borst terechtkwam. Heel erg veel heb ik hem niet gedragen en dat is jammer, want het is een leuke trui. Vanochtend heb ik alle moed bij elkaar geraapt om de mouwen er voor de tweede keer uit te halen en er dus voor de derde keer opniew in te zetten. De banden voor heb ik met 10cm verlengd:
En de mouwen, die ik in de vorige poging veranderd heb, weer naar origineel patroon aangepast, links is de nieuwe:

En toen de mouwen weer ingezet. Haarspeldjes zijn ontzettend handig bij dit soort klusjes:

En nou draag ik hem weer met plezier, zeker met dit weer; het vraagt om lentekleren die nog een beetje warm zijn.

Nu ben ik helemaal tevreden :-)...

De pimpelmeesjes uit een eerder logje vliegen af en aan, die merken de lente ook!

Weer eens wat anders

Naast het handwerken kook en bak ik ook erg graag. Dus toen vriendlief afgelopen zondag uit Friesland terug kwam (alwaar hij zijn eerste zeilmiddag alweer heeft gehad) en twee mega-eieren meenam (van de gans), moest er een cake van komen. En zo geschiedde:
Er is alweer heel wat vanaf gesnoept. En daarnaast heb ik een zuurdesembroodje gebakken:

Zuurdesem is natuurlijke gist, ik heb een bakje in de koelkast staan met wat water en bloem en de gist voelt zich daarin thuis. Als ik wil gaan bakken gebruik ik die gist in plaats van de gist uit een zakje. Het duurt allemaal wat langer maar met deze lentedagen ben ik helemaal relaxed dus ik vind het heerlijk. De smaak, daar moet je van houden. Ik vind het heerlijk, de lichtzure smaak, met een laagje boter erop.

Voorderest ben ik mijn garderobe aan het aanvullen met nieuwe kleren; zondag ben ik met mijn moeder naar een stoffenbeurs geweest, dus ik kan weer vooruit! De eerste blouse is alweer af.

Stadia in Projecten...

Twee projecten die op dit moment spelen met hele andere beginstadia...

Nummer 1:
Het begint altijd met het idee. De zin om dat idee uit te voeren. Met het idee in je hoofd ga je je materialen bij elkaar zoeken. De mooiste materialen, want hoe mooier het materiaal, hoe mooier het eindproduct. Met veel zin, zorgvuldigheid en liefde wordt het idee uitgevoerd, en als alles goed gaat ontstaat er een mooie verliefdheid op het product waar zoveel uren in gaan zitten. De afwerking is dubbel; aan de ene kant een prachtig kunststuk erbij, aan de andere kant het einde van het mooie project. De laatste handeling wordt gevolgd door een diepe, tevreden zucht. En dan komt het spannendste, past het eindproduct wel bij me? De materialen, het idee, de uitvoering passen wel bij me. Maar helaas, de allermooiste ketting die ik af heb gemaakt past niet bij me... Vriendlief vertelde het mooi, ik heb altijd mooie fijne kleine subtiele kettinkjes om mijn hals. Deze is te groot, hoe mooi de regenboogkleuren en parels ook mogen zijn. Jammer jammer, want het was best een leuk project om te maken. Nu komt het moeilijke; wat gaat er nu mee gebeuren? Ik heb nog geen idee, eerst nog verwerken dat dit niet bij mij past...

(ik heb de foto groot gelaten, als je erop klikt kun je zien hoe mooi die is)

Nummer 2:
Een impulsieve actie om materialen aan te passen naar je wens en dan te kijken wat het wordt. Een grote verassing als het materiaal klaar is om verwerkt te worden. Dit project begon ook wel met het idee (een sjaaltje), maar het materiaal was in dit geval het belangrijkste. Met het materiaal in mijn hoofd is het dan zoeken naar een manier om het idee tot uitvoering te laten komen. Ideeën afgespeurd totdat het erop lijkt dat ik wat gevonden heb. De eerste paar rijen tot een halve meter blijven bij mij altijd meningloos. Ik weet niet wat ik ervan vind, heb ik het materiaal wel goed bewerkt, past de uitvoering er wel bij? Tot op een gegeven moment de omslag komt naar een tevreden blik waaruit blijkt dat ik de goede keuzes heb gemaakt. Deze sjaal wordt een assescoire waar ik van de lente op een spijkerjurk, wit vestje of grijs jasje veel plezier van ga krijgen. Gaandeweg heeft het project me overtuigd dat dit helemaal leuk gaat worden. Elke keer heb ik me afgevraagd of dit wel bij me past, de kleuren, het materiaal en de uitvoering, en nu ben ik ervan overtuigd dat het dat doet.

Twee verschillende projecten, twee verschillende gedachten, en twee verschillende ideeën over het eindproduct. Phoe, wat kan handwerken lastig zijn :-)...

vrijdagmiddag = weekend!!!

Met zo'n stralend blauwe lucht...
Is het tijd voor het eerste witbiertje van het jaar (een heugelijk feit voor mij)...

Genietend van de laatste zonnestralen in ons tuintje op de tuinstoel en een bak chips :-)...

(let op mijn kleurige breiwerkje dat natuurlijk helemaal bij de lente past)

Mijn humeur schreeuwt om kleur (2)

Precies een jaar geleden deed mijn humeur dat ook al... Nu heb ik me weer uitgeleefd, alleen dan alleen met garen verven en kralen rijgen: In deze ketting zitten alle kleuren van de regenboog (alle kraaltjes die ik in mijn verzameling heb kunnen vinden) en witte parels. Hij is bijna af, dan kan ik hem aan bij een witte blouse.

En dit garen heb ik van de week zelfgeverfd. Een explosie aan kleuren dus :-). Het is geverfd met de paaseierenverf van de Lidl, volgens de tutorial die aan de rechterkant van deze blog te vinden is. Het patroon is er een die ik op ravelry gevonden heb. Het is een mooi patroon voor een sjaal, hoewel niet aan beide kanten gelijk wordt het een weefsel dat helemaal geen neiging tot omkrullen heeft. Nog even doorbreien totdat de bol op is, maar dat is geen straf, voor het raam genieten van de vogels en de heerlijke zon die naar binnen schijnt.

Jaaaaaahhhh!!!

Als de vogels de lente in hun bol hebben... moet het wel goed komen!!!
Toen vriendlief en ik in ons huisje zijn komen wonen, kregen we van vriendlief zijn ouders een vogelhuisje. Vorig jaar zat er een nestje in, maar we hebben niet veel meegekregen van de makers, er zijn geen eitjes in gelegd. Maar toen ik vandaag even naar buiten zat te staren met dit heerlijke weer, viel het op dat een pimpelmeesje naar het huisje vloog. Op naar het keukenraam om dat toch even te checken. Nou, dit is een geïnteresseerd vogeltje, volgens mij heeft hij ons vogeloptrekje goedgekeurd... Nu wachten op de strootjes die aangevoerd gaan worden.

Ik vermoed dat dit een projectje word voor vriendlief en mij; we willen er een webcam op zetten om ons op de hoogte te houden. Oooooooh, we vinden het spannend!!!!

P.S. De burda van het vorige logje was van 02/2005

Zin in de lente!

Op de markt zag ik dit stofje liggen, en het riep naar me! Tuurlijk kon ik die niet laten liggen, en uiteraard zou het een mooi lente/zomerjurkje worden. En dat is gelukt. Nette deelnaden, mooie halslijn en vlotte vlindermouwtjes, een leuk patroon uit een burda van 4 jaar geleden. Hij moet nog gestreken worden, dat weet ik, maar ondertussen weet ik ook wel dat ik hem een dezer weken echt nog niet aan kan en dus in de kast zal liggen te verkreuken. strijken komt dan wel.

Ik ben helemaal opgetogen in verwachting van de lente. Alles heeft er zin in, de vogels, de krokussen en de sneeuwklokjes, en ik helemaal. Niets is heerlijker dan met lenteweer op de fiets te genieten van de wereld die na haar winterslaap weer tot leven komt. Nog even wachten op de lente dus...

Patroon pannenlappen...

Kunnen jullie vinden in de rechterbovenhoek. Door gebrek aan tijd is het niet uitgebreid, er wordt verwacht dat het dubbelbreien al bekend is. Veel plezier ermee!

Bij onduidelijkheden kunnen jullie natuurlijk altijd mailen...

Jeej!

Mijn zelf ontworpen wanten zijn af! Van zelfgesponnen garen gebreid. Het heeft heel wat rekenwerk gekost en vooral veel tijd. De tweede want duurde een hele tijd omdat ik er geen zin meer in had (dat kwam enigzins door het paarse topje dat overigens nu ook af is, maar daar wil ik mooiere foto's voor die vriendlief moet maken, later dus :-) ). Maar omdat deze maand alles afmoet, de wanten vandaag afgemaakt. De bijpassende mantel komt volgende winter pas, met de zon die hier schijnt ga ik geen dikke wintermantel meer maken. Wel nieuwe lentekleren waar ik volop mee bezig ben :-)....
En dan, de foto's:
De duim, met de laatste bruine puntjes op de top:

De top van de want die afgeleid is van de muts. Helemaal super in bruin-witte uitvoering:

De mooie spie die al uit de vormgeving gevormd werd zit heerlijk, hij trekt helemaal niet.

Deze komen in de kast te liggen voor volgend jaar. Dat het dan maar goed mag gaan vriezen!

Nummer 1 af!

Nee, niet eens mijn topje. De dubbelgebreide pannenlap is nu af. Na het breien van de muts ben ik erachter gekomen dat de beste manier om dubbelgebreide dingen af te werken gewoon mazen is. Het is ook wel te zien op de foto; de molen is anders afgewerkt en golft aan de bovenkant. Maar zin heb ik niet om dat te veranderen, ik neem het voor lief. Een prachtig voorbeeld namelijk van voortschrijdend inzicht ;-)...

Deze gaan de keuken opfleuren. Het volgende project dat afgemaakt wordt weet ik nog niet. Dat blijft voor mij nog een verassing, waar ik zin in heb. De stage vreet tijd en energie, maar levert een hele dikke glimlach op mijn gezicht op en dat maakt zoveel goed dat het gemis van handwerken niet eens zo groot is.

Onthaast

Ja, nu echt. Het leek wel of de tijd in Madrid vele malen langzamer ging dan in Nederland. We (twee afstudeergenootjes en ik) gingen een afstudeergenootje opzoeken die voor 2 maanden spaans aan het leren is in Madrid. Wat een stad! Niet heel erg toeristisch en we hebben ons dan ook als Spaanse chickas (meisjes) gedragen; ontbijten om een uur of half 11, een lunch van minimaal anderhalf uur om een uur of drie en uitgebreid en langzaam avondeten om een uur of 9, met een karaf heerlijke Sangria. Foto's heb ik nog niet, die krijg ik nog.

En mijn breinaalden (twee addi rondbreinaalden van 40cm, 2.5mm)? Geen probleem op beide luchthavens (Eindhoven en Madrid), en omdat ze er ook al bij Schiphol en Manchester doorheen zijn maak ik me niet teveel zorgen als ik nog een keer ga vliegen. De sokken (toe-up) zijn bijna bij de hiel. Deze week ga ik mijn topje afmaken, daarover snel meer!