De laatste tentamens...

Kosten nog even wat tijd en moeite om te leren. Komende week dus niet zoveel tijd om te vertellen.

De hel van de muts van '63

Het begon romantisch; samen met vriendlief naar de bioscoop, sneeuw buiten en ijs in de film. We vonden het een vermakelijke film, en vonden het leuk dat er zo'n boel Fries in gesproken werd.

Het patroon voor de muts had ik al via Ravelry gezien, en het leek me leuk om die muts in dezelfde kleuren als één van de hoofdpersonen te maken (de persoon hieronder links). Dus, mooie sokkenwol gekocht (Annell Super Extra, die ik ook al voor de wanten van mijn broertje had gebruikt), en aan de slag.

Het patroon vraagt voor pennen 2,5-3mm. Na het breien van de eerste lap (in de tekening hieronder de lap die van boven naar beneden wordt gebreid, met twee punten op het eind), en na rekenen zou de hoofdomtrek 34cm worden, nou, dat past mij natuurlijk nooit. Op Ravelry om raad gevraagd, hè wat een fijne mensen daar. Iemand raadde me aan om met dubbele draad te werken. De stekenverhouding veranderde van 30st/10cm naar 23st/10cm. Dat komt in de buurt bij de 50st/24cm (21st/10cm), het aantal steken dat je op moet nemen op de 24cm (de lange rand vanwaar het twee deel, dat met de strepen, wordt opgenomen en dat dus van links naar rechts wordt gebreid).

En dan zijn de punten klaar en kun je steken opnemen. Het patroon vraagt om 5 rijen ene kleur, 5 rijen andere. Vreemd, want dan heb je aan beide kanten draden hangen. Dat heb ik dus aangepast naar 8 rijen voor de eerste strook donkerblauw, en 6 rijen voor de volgende kleuren, eindigend met 7 rijen donkerblauw, en de laatste rij heb ik gemaasd aan de lange rand aan de andere kant van de lap (zodat je een tube krijg met drie punten onderaan).

Hierna trek je de bovenkant bijeen zodat de muts zich sluit. Dan is de muts zo goed als af.

De bandjes aan de twee punten van het deel zonder strepen heb ik vervangen door I-cords omdat ik niet zo goed ben in bandjes breien, en I-cords staan wel netjes.

De eerste foto zoals unox hem bij het patroon heeft gezet, rechts is wat eruit komt als je het patroon zo goed mogelijk volgt. Zoals iemand op ravelry zei; Ik hoop dat Unox betere soep als patronen maakt!

De middelste punt krult om vanwege de tricotsteek, maar dat is niet heel erg. Wat wel jammer is, is dat de muts iets te lang is. De 24cm van de lange rand hadden wat mijn betreft wel 20cm mogen zijn. Daarnaast is de 'bult' bovenop het hoofd niet heel charmant. Maar afgelopen zaterdag op het ijs bij Hindeloopen met een straffe oostenwind, heeft deze muts bewezen dat het inderdaad een geschikte zou zijn om een elfstedentocht mee te schaatsen! Heerlijk warm, de nek bedekt en het voorhoofd dat anders wel koud wordt.

Odessa Revisited

Drie jaar geleden, nog voordat ik een weblog had, heb ik kerstcadeaus voor alle vriendinnen van de middelbare school gemaakt. Diegene die net samen was gaan wonen kreeg mooie pannenlappen, degene die van zacht houdt een moebius-sjaal van mohair, diegene die altijd veel spullen meeneemt een mooie tas van canvas overtrokken met kant, en zo nog veel meer. één van de cadeaus was Odessa. Die heb ik toen in totaal drie keer gemaakt; één voor mijn moeder (die ik weer terug heb gekregen omdat ik een andere muts had gemaakt die beter bij haar paste), één voor mijzelf, en één voor een vriendin. De twee die ik in mijn bezit had zijn per ongeluk in de wasmachine hopeloos vervilt, dit is de enige foto die ik ervan heb:

Het garen was van Lana Grossa; Metallica, met 6mm parels erin. Het patroon kwam uit de MagKnits, een online blad dat nu niet meer bestaat. De ravelry link is er gelukkig wel. Afgelopen Sinterklaas hadden we met dezelfde vriendinnen als 3 jaar geleden een dobbelspel. Daar vroeg diegene die ik de muts had gegeven, of ik er een voor haar zus wilde maken (die vond hem zo mooi). En zo geschiedde. Het garen kon ik niet meer krijgen, en ik hem nu van Glitz Aran van Rico Design gemaakt. In plaats van meer dan een bolletje, gebruikt dit garen maar slechts een half bolletje voor dit patroon! (een stuk minder warme muts dus).

Maar het resultaat (sorry voor de lamp-licht-foto's, maar de muts moest op de post), mocht er nog steeds wezen, wat een beauty:

De parels er netjes in verwerkt (alhoewel het een heel werk was om alle 99 Gutermann-parels steeds vooruit te schuiven over het mohair-garen)

Een mooie spiraal-top:

Wauwie!

Een mooi 2010 gewenst!

Een heel mooi en creatief 2010, dat de wegen die voor ons liggen net zo glinsterend en schitterend mogen zijn als het pad waar we van het weekend op de veluwe mochten lopen:

Het nieuwe jaar belooft heel veel veranderingen. Een nieuw huis, een nieuw thuis, een nieuwe afgeronde studie en hopelijk een baan. Op deze overgang van jaar naar jaar ben ik mij er zo bewust van dat dit de laatste winter hier gaat zijn, dat ik op dit moment overal van wil genieten en alles in me op wil nemen. Hierdoor heb ik niet veel ruimte in mijn hoofd over om over de mooie projecten die af zijn te schrijven.

Maar niet getreurd, het nieuwe jaar is ook voor goede voornemens; ik ga proberen meer foto's van mijn projecten te maken. Ik vermoed namelijk dat jullie slechts de helft hebben mogen zien van wat ik heb gemaakt :-)...