Broerlief is slechts 14. En broerlief werkt bij de kweker. Daarvoor moet hij op de zaterdagochtend al om 6:30 uit zijn o zo lekker warme nestje. En dan gaat hij lekker ontbijten, op zijn gemak. Met een kop koffie. Alleen ging het vanochtend waarschijnlijk allemaal niet zo soepeltjes, want het witte gehaakte kleedje van mams, en mijn mooie kleurige sjaal, en de vloertegels zaten onder de koffie. Maar even zo wakker zijn om een briefje neer te leggen of het geheel even in een emmer met water te stoppen was helaas niet aan de orde. Dus toen ik even later uit bed kwam, rustig aan het ontbijt, viel mijn oog op een bruine vlek op het witte gehaakte kleedje. Dat kleedje netjes in het water gezet, alleen nog later kwam ik erachter dat mijn sjaal hetzelfde lot was overkomen. Wat blijkt nu; de vlek is er niet helemaal meer uit te krijgen, en ik mocht weer fijn talloze spelden in de sjaal en de vloerbedekking steken...
Dejavu... alleen toen was de ondergrond roestbruin...In het midden zit de vlek. En ik weet dat jullie hem niet zien, en ik weet dat niemand anders hem zal zien. Maar deze sjaal zal mij herinneren aan mijn lieve broer, die er niet voor gemaakt is om vroeg uit zijn bedje te komen ;-). Toch is het echt wel broerlief hoor!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ach, kleine broertjes, je moet ze soms nog wat opvoeden.
Wat zal hij achteraf balen dat hij zo niet gehandeld heeft. : )
tja, van je familie moet je het hebben ...
Een reactie posten