Dropping madness revisited

 Drie jaar geleden heb ik de dropping madness sokken gebreid. Helaas heb ik er geen logje over geschreven. Ik herinnerde me dat de sokken zo leuk in elkaar zaten: je begint bij de teen, breit een draadje in voor de hiel en breit dan het been. Daarna haal je het draadje los en brei je de hiel in mét hielflap. Omdat ik weer eens wilde weten hoe dat zat heb ik ze nog een keer gebreid, en meteen mijn nieuwe breinaaldjes getest: sockwonders van Zing, naaldjes die maar 25cm lang zijn en een langere en een kortere punt hebben. Hier zie je het als ik net de teen heb gebreid:

Het is even wennen maar breit eigenlijk prima, ik denk dat het voor ingebreid kleurenwerk ideaal is. Deze sokken hadden steeds maar één kleur per toer. 

Ik heb ze fraternal gebreid omdat ze anders niet uit de twee bolletjes garen pasten: het is Onion Nettle Sock, sokkengaren met brandnetel in plaats van plastic.

Ik vind ze geweldig geworden! Ze gaan naar mijn zusje die veel koudere voeten heeft dan ik.