De hele Pi-shawl is een geweldig project. Een project waarvan ik tot een half jaar geleden nog dacht zoiets nooit te zullen maken; alleen maar recht breien. Maar ik geniet er met volle teugen van, het spinnen van de vachtjes, het navajo-twijnen, het tot strengen winden en wassen en tot slot bollen maken om eruit te kunnen breien. De wol is niet zacht, kriebelt ontzettend en geeft continu kleine zwarte haartjes af, waardoor je na het breien helemaal onder zit. Maar het kan me niet deren, het is mijn Pi-shawl, mijn overwinning van de afgelopen drukke tijd.
En nu ik bezig ben aan de rand wordt de fascinatie nog groter. Het maken van de rand, die zijwaarts eraan wordt gebreid, is de letterlijke afronding van dit grote project. Langzaam maar zeker komt het project los van de naalden en ontvouwt het zich helemaal, en maakt zich zo ook los van mij, samen met de drukte in mijn hoofd. Het enige dat nog moet gebeuren deze week is het verslag van de stage samenstellen, en daar ga ik morgen aan beginnen.
Vandaag zal ik eerst deze cirkel afmaken en opspannen.
Vandaag zal ik eerst deze cirkel afmaken en opspannen.
2 opmerkingen:
Prachtig breiwerk en prachtige beschrijving.
Wat een superproject! En ondanks het warme weer wel even een showfoto maken, hoor!
Een reactie posten