Persoonlijk cadeautje

Een vriendin ging afstuderen afgelopen vrijdag, en vriendlief en ik hebben lang lopen brainstormen wat nou een leuk cadeautje zou zijn. Ze wilde nu ze klaar was veel gaan geocachen, en we hebben bedacht waar we veel plezier van hebben. En zo kwamen we uit bij ons EHBO-etui. Met pleisters, verband enzo, en uiteraard de tekentang.
Om het geheel wat persoonlijk te maken heb ik besloten het etui zelf te maken en te vullen met de inhoud van een gekocht ehbo-tasje. En omdat ik op haar blog had gelezen over vrij machine borduren, dacht ik dat mooi te kunnen combineren. Dus een ontwerp gemaakt op de computer:
Overgetrokken op verstevigend scheur-papier met podlood:
Op de verkeerde kant van de stof gelegd en alles omborduren (zonder voet op de naaimachine, onder- en boventransport uitgeschakeld en een losse spanning). Bij elke aan- en afhechting moet je de draden naar de verkeerde kant van het werk halen, omdat ze anders worden vastgestikt. Misschien was dat nog wel het vervelendste :-)...
Maar al met al, voor een eerste keer, is het leuk gelukt. De moeilijkste letter is met stip de e. Maar het logo is geweldig gelukt, al zeg ik zelf.
En de naam heb ik als laatste gedaan, dus die is mooi geworden.
En dan heb je een net etui, gemaakt van onverwoestbare waterafstotende stof, die hopelijk nog jaren mee mag gaan.

De jurk, het wat hoe en waarom, en de sneak...

Ja, hij is inderdaad af. Hard gewerkt en gisteren op de SnB avond het handwerk afgemaakt. De zoom moet er nog in, maar daar vraag ik mijn moeder als hulp voor het afspelden.
Mijn vader gaat promoveren. Ik vind dat ontzettend goed van hem, en volgende maand gaat het gebeuren. Mijn zusje, die twee jaar jonger is, en ik zijn zijn paranimfen. De paranimf staat de promovendus bij, hier op wiki een uitgebreidere beschrijving. Wij moeten in dezelfde stijl gekleed gaan als de promovendus, en mijn vader wilde graag dat we mooie jurken aan zouden hebben; beide dezelfde en liefst in groen. Begin van dit jaar heb ik het patroon uitgezocht met mijn zusje (uit de burda 12/2007 ), en ben met mijn moeder stof gaan kopen. Geslaagd zijn we met changerende taf, groen met zwart, en changerende organza, wit met zwart. En deze week dus aan het maken geslagen. Ik vond het erg veel werk moet ik zeggen in vergelijking met de andere jurken die ik gemaakt heb. Maar dat maakt het natuurlijk des te mooier. De gehele jurk laat ik zien nadat de promotie is geweest, hier wat sneak preview-tjes...
De schouder:
midden-voor:
zij-aanzicht op middenvoor:
En de stoffen; de changerende organza over de changerende taf:
De volants heb ik afgewerkt met mijn lockmachine en glanzend gutermann-borduurgaren. Mooi en lekker snel.

Lekker bezig op de maandag

Niet dat ik zoveel te vertellen heb hoor. Ik bn gewoon weer eens ouderwets lekker bezig. Lang geleden dat dat zoveel deed op alleen een ochtend, de vakantie heeft me echt goed gedaan. Weken geleden had ik nieuwe witte potten gekocht voor mijn amaryllissen. Ik heb er erg veel, en als ze op zijn, gaan ze de kelder in voor een half jaar. Na dat half jaar haal ik ze eruit en geef ze weer water, en bloeien ze weer. Maar omdat sommigen al een jaar of 7 zijn, moesten ze nu scht in grotere potten. Dus in de zon de planten verpot. En buiten zie je pas echt hoe mooi groen de grote bladeren zijn:
Een amaryllis is een plant die mij waardeert (binnenplanten vinden meestal mijn onregelmatige watergeef-momenten niet leuk), en die mij beloont met geweldige bloemen. Oh, ja, ik word gelukkig van die planten :-)...
En, ik ben bezig aan een jurk. Het wat, hoe en waarom komt als die af is...
Zie hier het begin van het lijfje:
Lekker bezig dus...

Vakantie!

Ja, vriendlief en ik zijn lekker een weekje weggeweest toen het mooie weer eraan kwam. Genoten hebben we, van de rust en de natuur. Heerlijk om de stoelen mee te nemen, een fles wijn en een zak chips, en dan lekker aan de rand van het meertje gewoon te zitten:
We hadden ons stoere rode autootje mee om ook door de bergen en bossen te kunnen rijden:
Hij heeft ons overal gebracht waar we wilden. We hebben veel gewandeld en de Sollingturm beklommen, waar ons een geweldig uitzicht wachtte:
Veel dieren gezien, herten en vossen, maar ook de kleinere, zoals een salamandertje:
Een erg grote maar ontzettend mooie rups (mijn favoriete foto):
Prachtige libelles aan het meertje:
En uiteraard de nodige teken, grmbl:
Nachtelijke avonturen hadden we ook, de laatste nacht onweerde het zo hard dat we twee uren in het toiletgebouw hebben gebivakkeerd, en dat is dan ook de enige foto van een breiende Mariëlla die genomen is, weliswaar met een ongelofelijk slaperig hoofd, en zittend in de opening van een douchecabine:
En ook camping-geluk; zelfgemaakte pudding, opgesteven in een beker, en gestort met heerlijke aardbeiensaus eroverheen:
En we hebben een foto gemaakt van een uur, van de sterren. De poolster in het midden en hier zie je dat de aarde draait:
En nog ééntje van de auto 's nachts waar we in zaten toen de foto werd gemaakt, anders werd het zo koud. De hele heldere ster is waarschijnlijk de planeet Saturnus:
En gisteren alles ingepakt, in de regen. Maar daar heeft de echte campinganger natuurlijk zijn eigen methodes voor om alles droog in te pakken :-):
Zo, en nu opruimen, wassen, mail checken, blogs bijlezen... Pfoe, vakantie :-)...

Bandweven

Tsja... Nog geen hobby's genoeg dus... Ik heb er weer eentje bij; bandweven. Een vriendin had een bandweefgetouw staan die ik wel mocht lenen, dus huppakee, aan de slag. Ik vond heel wat informatie in oude handwerkboeken, en ooit heb ik een boekje over bandweven op de rommelmarkt gekocht. Nooit wat mee gedaan, maar nu is het erg leuk om te gebruiken. En al zeg ik het zelf, de eerste band was zo af en ik ben er eg tevrede over:
Links het begin, rechts het einde (ik heb heel wat geleerd bij het weven van deze band):
En nu een patroon erin weven. Gaaaaaaf!!!!

Dus nu staat er op tafel een hele stellage met een steeds langer wordende geweven band:
En de mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos; bijpassende schouderbandjes bij een jurkje, een tas met een geweven schouderband, een band voor op de camera, een.... nou ja, eindeloos dus.

Nothing is sure along the way...

Zo ben je over de helft van de heenreis...
En zo reis je weer terug naar het begin, omdat je aan het begin te grote stappen nam, en niet tevreden over je reis:
En daarna probeer je het rustiger aan, zonder vliegende start:

(De want was niet goed genoeg; de I-cord cast-on was gedraaid en zonder averechte toer na het opnemen van de steken, de want was te breed en ik was bang niet genoeg garen te hebben. Uithalen dus, en nu bezig twee tegelijk te breien, maar zo snel als de vorige keer gaat het niet. Rustig verder wandelen :-)... )

The great journey of mittens can begin...

groen-zwart

Vanmiddag heb ik buiten de groene en zwarte garens getwijnd. Om genoeg te hebben voor wanten wilde ik ook nog driedraads zwart getwijnd garen hebben. Ik startte dus met drie zwarte klossen garen:
Die er na het twijnen zo uitzag (een van de klossen was de groene uit het vorige logje waar ik zwart overheen gesponnen heb):
Omdat de twee zwarte garens nog niet opwas heb ik nog een beetje paars erbij gesponnen om een I-cord bind on te kunnen maken met paars, en kwam de streng er dus zo uit te zien:
107 gram, 277 meter in totaal, waarvan 24m paars-zwart, 88m groen-zwart en 165m zwart.
Nu hangt de streng te drogen, morgen kan ik aan de wanten beginnen :-)...

Teken (een leerzaam logje)

Vriendlief en ik gaan er graag op uit in de natuur. We struinen dan overal en nergens doorheen omdat we geocachen, en daarbij weet je nooit waar je eindigt, het kan zo maar voorkomen dat de schat toch aan de andere kant van het hoge struikgewas ligt.

Het eerste wat we doen na zo'n struikgewas-plek is de eerste tekencheck. Meestal lopen ze al op je benen of op je broek en kun je ze er makkelijk vanaf kloppen. Als je lopende moedervlekjes ziet weet je dat het een teek is.

En als we thuis zijn gaan we eerst douchen om ons daarbij grondig te checken. Als de teek binnen 24 uur verwijderd wordt is de kans op besmetting van ziektes namelijk erg klein. Sinds vorige week hebben we bij Bever zwerfsport een nieuwe tekentang gehaald; de enetorpet.
Deze leg je met het grote gat over de teek, en schuif je dan naar rechts zodat de teek gevangen wordt in het kleine spleetje. Bij nog verder trekken trek je hem zo de huid uit. Geen kans op samenknijpen van het lijfje, dat was waar wij bij de normale tekentangen die overal te halen zijn tekenaan loopt. Een aanrader wat mij betreft.

Mensen die graag in de natuur of tuin struinen, let erop. Ik spreek wel eens mensen die dan zeggen dat ze nog nooit een teek hebben gehad. Ik weet dat het persoon-afhankelijk is (ik ben altijd degene die teken krijgt, en vriendlief haast nooit), en gebieds-afhankelijk (plekken waar veel reeën voorkomen hebben meestal ook veel teken), maar dan heb ik het vermoeden dat ze niet weten of ze teken hebben gehad omdat ze er niet op letten. Het zijn nare spinachtige beestjes. Schrijf de datum van de beet met de plaats op je lichaam op in je agenda als naslagwerk, mocht je rare rode vlekken krijgen.

Om te laten zien hoevaak het voorkomt bij mij; vorige week donderdag had ik er een in mijn navel (ja, ze klimmen heel hoog), en de dag erop in mijn taille. Gisteren nog had ik er eentje op mijn bovenbeen. We weten dat ze er zijn en houden er rekening mee en tot nu toe is het nog niet fout gegaan, gelukkig :-).

Zo, en dan nu weer aan het breien...