Het eerste wat we doen na zo'n struikgewas-plek is de eerste tekencheck. Meestal lopen ze al op je benen of op je broek en kun je ze er makkelijk vanaf kloppen. Als je lopende moedervlekjes ziet weet je dat het een teek is.
En als we thuis zijn gaan we eerst douchen om ons daarbij grondig te checken. Als de teek binnen 24 uur verwijderd wordt is de kans op besmetting van ziektes namelijk erg klein. Sinds vorige week hebben we bij Bever zwerfsport een nieuwe tekentang gehaald; de enetorpet.
Deze leg je met het grote gat over de teek, en schuif je dan naar rechts zodat de teek gevangen wordt in het kleine spleetje. Bij nog verder trekken trek je hem zo de huid uit. Geen kans op samenknijpen van het lijfje, dat was waar wij bij de normale tekentangen die overal te halen zijn tekenaan loopt. Een aanrader wat mij betreft.Mensen die graag in de natuur of tuin struinen, let erop. Ik spreek wel eens mensen die dan zeggen dat ze nog nooit een teek hebben gehad. Ik weet dat het persoon-afhankelijk is (ik ben altijd degene die teken krijgt, en vriendlief haast nooit), en gebieds-afhankelijk (plekken waar veel reeën voorkomen hebben meestal ook veel teken), maar dan heb ik het vermoeden dat ze niet weten of ze teken hebben gehad omdat ze er niet op letten. Het zijn nare spinachtige beestjes. Schrijf de datum van de beet met de plaats op je lichaam op in je agenda als naslagwerk, mocht je rare rode vlekken krijgen.
Om te laten zien hoevaak het voorkomt bij mij; vorige week donderdag had ik er een in mijn navel (ja, ze klimmen heel hoog), en de dag erop in mijn taille. Gisteren nog had ik er eentje op mijn bovenbeen. We weten dat ze er zijn en houden er rekening mee en tot nu toe is het nog niet fout gegaan, gelukkig :-).
Zo, en dan nu weer aan het breien...
1 opmerking:
Bedankt voor de tip over deze tekenpen! Idd het is erg belangrijk na wandelingen in de natuur even jezelf na te kijken op teken. Hier in huis komen ze geregeld op zoonlief af, zo had hij als jochie eens een teek op z'n ooglid!
Een reactie posten