Hij (of zij?) is binnen wat aan het bekijken of doen:
Toen had hij mij gezien:
En als een duveltje uit een doosje (nestkastje) vlogen er twee meesjes weg:
De lente is nu echt begonnen!
Bij de wolwinkel heb ik een bolletje paarse verviltbare wol gekocht om mee te weven. De bedoeling was dat het iets vervilt zou worden; ik wil er een pannenwarmhouder voor maken. Nadat het van het weefgetouw gerold was was het ongeveer 100 bij 40cm:
En het naaigaren is mooi te zien in het weefwerk:
De onregelmatigheid (door niet netjes genoege gekaarde lappen) ook:
Dus, hup de wasmachine in (die niet tussentijds te openen is :-S). Oeps....
Enkel 80*27cm over, en het naaigaren verdwenen in de wol:
Nou ja, een les: volgende keer eerst op 30 graden proberen, daarna pas op 40. Nu bedenken of de pannenwarmhouder er nog uit te halen is, of dat het weefgetouw nogmaals ingespannen moet worden...
Klein genoeg om de leuke frutsels erin uit te laten komen, en ook nog eens klein genoeg zodat je met 27m toch 5 eierwarmers weet te fabriceren:
En zeg nou zelf, dat is toch om lentekriebels van te krijgen?
En het mooie is van met het auto op het strand rijden, dat je lekker rijdt tot je wat moois ziet, daar uitstapt, en je kan verwonderen over de wonderen van de zee:
En op het strand liggen alle schatten voor het oprapen, kleine kunstwerken op zich:
De natuur doet ook zijn best om het mooie in haar boven te halen:
En de zon doet er nog een schepje bovenop.
Wij zijn uitgewaaid en dus klaar voor de lente!
Omdat ik erg enthousiast was over het werken met kraaltjes bij de Citron heb ik hierbij mooie donkerpaarse kraaltjes gehaald. Weer van Gutermann, daar weet ik van dat ze mooi blijven. Deze hebben een zilveren binnenkant waardoor ze het licht weerkaatsen. Een nadeel daarvan is dat het gaatje smaller is; mijn 0.6mm haaknaald wilde er niet doorheen. Gelukkig heeft de fourniturenzaak om de hoek een Addi 0.5mm kanthaaknaald. Dat gaat helemaal super.
Het berekende kleurverloop komt super uit, beter dan ik had kunnen hopen; bij de roze hartjes begint een nieuw deel. En elke keer begint dat in de laatste rij van mijn patroon, dus elk deel is gelijk van grootte.
Ik vraag me wel af of het het werk waard was; rekenen hoeveel meter elk deel moest bevatten. Als ik elk deel evengroot had gemaakt was het afbindwerk wel evenveel geweest. Zo wordt het nu:
En wanneer elk deel evenveel meters garen bevatte had het zo geleken:
Ach, een wiskundige uitdaging bij het breien kan nooit kwaad :-).
Ik vind dat Vulturnus (de god van de oostenwind) zijn lol nu wel heeft gehad. En mocht vrouw Holle echt bestaan, dan mag ze nu wel ergens anders haar kussens uitkloppen.
Laat het alstublieft gewoon een graad of 10 zijn met een zonnetje waar ik de lentekriebels van krijg!
Ja, de olympische spelen zijn al voorbij, maar voor mijn actie in de Fleece to FO Long track (vacht naar afgerond project lange afstand), heb ik alsnog mijn medaille :-).
En in 6 delen verdeeld, oplopend in hoeveelheid (resp. ongeveer 3%, 8%, 14%, 19%, 20% en 30% van de totale hoeveelheid, netjes berekend uit oppervlakte van een halve cirkel verdeeld in 6 even brede banen, niet helemaal netjes afgerond):
Rond de 100 graden, en daarna de nacht af laten koelen.
's ochtends sloeg echter mijn schrik toe; het was veel te blauw! Ik was bang dat ik het geheel met rood moest oververven om toch nog paars te bereiken: 
Maar toen het was uitgespoeld, bleek dat de wol de blauw niet compleet had opgenomen, maar rood wel, en dus is het paars!!!
h e l e m a a l geworden zoals ik had gehoopt en bedacht
En nu zou ik eigenlijk graag beginnen, maar de streng is te mooi...
Die moet nog even mooi liggen zijn voordat ik die op een bol ga rollen.
