zaterdag 28 december 2019

Vakantieproject

In de afgelopen meivakantie ben ik in Schotland van kust naar kust gewandeld. Op de heenreis ben ik in York even de stad ingegaan omdat ik twee uur overhad op mijn reis. Wat een sprookjesachtig stadje is dat! Omdat ik mijn project al af had heb ik die naar huis gestuurd en ben ik naar de LYS gegaan om daar een nieuw bolletje wol te scoren.
Het werd regenbooggaren, gemaakt in Engeland, dus de schapen hebben er gelopen en het ook daar gesponnen. Als er dan geen regenboog aan de hemel is kan ik hem in ieder geval nog wel zien ;-).
Ik ben met Scotrail naar Oban gereisd om daar de ferry en bus te pakken naar Iona.
Op Iona stond ik op de enige camping die er was met Pasen en ook daar heb ik er lekker aan kunnen breien. Uiteindelijk kwam er een buurman naast me staan waar ik de rest van de avond gezellig mee heb gekletst.
De tocht was fantastisch! Geweldige landschappen, mooie beklimmingen en ik had echt goed weer. Deze foto is genomen op Mull.
Op de veerboot die me van het eiland Mull naar Oban bracht heb ik ook weer verder gebreid aan de vingertoploze handschoentjes. Hier zie je mijn schrijfboekje liggen met de hoogteprofielen van de stukken van de tocht.
En die brievenbussen, oh wat zijn ze overzees toch mooi.
Ik heb heerlijk gewandeld op zelfgebreide sokken. Dit waren van de opwarmsokken van de sokkenmadness. Toen was ik er niet heel tevreden mee maar ik ben van ze gaan houden. Ik plan om een 2019 memories sok te gaan breien met sokkengarens waarmee ik dit jaar sokken heb gebreid.  Dit was een sprrokjesachtig beekje waar ik heerlijk heb gelunched en mijn waterzak weer heb gevuld.
 Oh, die uitzichten!
 Dit was het einddoel; de vervallen kathedraal in St Andrews. De stad zelf vond ik niet zo leuk, ik heb er gelunched en ben snel op weg naar Edinburgh gegaan.
 Hier was ik alweer bijna bij de boot aangekomen en zie je dat ik al vingertjes aan het breien ben.
Tsja, en toch was ik hier niet tevreden over, ik vond ze té fel voor aan mijn handen. Dus heb ik ze vergrijsd; met een beetje zwarte wolverf in een verfpan gedaan tot ze en nu zo uitzien; nu zijn ze ook lang niet zo besmettelijk meer!
Daar kan ik weer een wandelvakantie mee vooruit!

Geen opmerkingen: